Materiały do izolacji wodochronnych cz2
Materiały rolowe
Papy asfaltowe (PN–79/B–27617). Papy asfaltowe dzielą się na następujące rodzaje:
-
papa asfaltowa izolacyjna, otrzymywana z tektury filcowej nasyconej masą asfaltową bez powłoki i posypki.
-
papa asfaltowa z obustronną powłoką, otrzymywana jak poprzednio, ale
z powłoką asfaltową z obu stron i posypką mineralną. -
papa asfaltowa z obustronną powłoką mineralizowaną i papa asfaltowa specjalna S, otrzymywane przez nasycenie tektury asfaltem, powleczenie z obu stron masą asfaltową z wypełniaczem oraz posypanie posypką mineralną.
W zależności od gramatury 1 m2 tektury rozróżnia się następujące odmiany papy asfaltowej: 250, 320, 400, 500, S 320 i S 400 (BN–79/6751–02). Oprócz pap opisanych w p. a)–c) produkuje się jeszcze następujące:
-
papa asfaltowa na osnowie z tkanin technicznych nasyconych asfaltem
z obustronną powłoką asfaltową i posypką mineralną (BN–79/6751–02); -
papa asfaltowa na osnowie z welonu szklanego obustronnie poleczonego asfaltem ponaftowym zwierającym wypełniacz z dwustronną posypką mineralną (BN–80/6751–03);
-
papy asfaltowe z folią aluminiową (według BN–79/6751–01):
-
rodzaj A – papa asfaltowa na osnowie tektury impregnowanej z folią aluminiową na wierzchu i drobnoziarnistą posypką mineralną od spodu;
-
rodzaj B – papa złożona z jednej warstwy folii aluminiowej
i warstwy nałożonego na nią asfaltu z powierzchniową drobnoziarnistą posypka mineralną, przy czym w zależności od grubości folii, rozróżnia się 3 odmiany papy:
-
-
-
9/800 – folia o grubości 0,09 mm i asfaltu co najmniej 800g/m2,
- 15/800 – folia o grubości 0,15 mm i asfaltu co najmniej 800 g/m2,
- 18/800 – folia ogrubości 0,18 mm i asfaltu co najmniej 800 g/m2,
-
-
-
rodzaj C – papa na osnowie z folii lub taśmy aluminiowej
z obustronną powłoką asfaltową i posypką mineralną, przy czym w zależności od grubości folii rozróżnia się 3 odmiany papy:
-
-
-
9/1200 – folia o grubości 0,09 mm i asfaltu co najmniej 1200 g/m2,
- 15/1200 – folia o grubości 0,15 mm i asfaltu o co najmniej 1200 g/m2,
-
18/1200 – folia o grubości 0,18 i asfaltu o co najmniej 1200 g/m2.
-
-
Rolki papy na osnowie tekturowej przewozi się i przechowuje w pozycji stojącej (co zapobiega łamaniu papy), natomiast papy asfaltowo–aluminiowe przewozi się i przechowuje w pozycji leżącej, gdyż są one nawinięte na rdzenie drewniane lub tekturowe, co zapobiega zgnieceniu rolek. Przechowywać je trzeba
w pomieszczeniach krytych układając dwuwarstwowo.
Przy odbiorze papy na budowie należy zwrócić uwagę, czy brzegi arkuszy nie są podarte lub postrzępione i czy powloką z obu stron papy nie ma przerw, jak również czy w arkuszach nie ma dziur, załamań lub innych uszkodzeń. Papy asfaltowe stosuje się w izolacjach i pokryciach.
Papy smołowe (PN–77/B–27604). Papy smołowe dzielą się na następujące rodzaje:
-
papa smołowa izolacyjna otrzymywana przez nasycenie tektury surowej masą smołową.
-
papa smołowa z obustronną niemineralizowaną powloką otrzymywana jak poprzednia, z powłoką i posypką mineralną z obu stron,
-
papa smołowa z obustronną mineralizowaną powłoką i papa specjalna S.
Odmiany papy (a i b): 320. 400. 500. Odmiany papy (c): 320. 400. W jednej rolce o szerokości 1,00: 1,05: 1,10 i 1,20 m jest 10, 20 lub 40 m papy. Rolki papy należy przewozić i składować w pozycji stojącej i zabezpieczać przed działaniem słońca oraz opadów.
Papa smołowa jest używana jedynie jako izolacja pozioma ścian i podłóg
w budynkach wiejskich oraz na pokrycia tych budynków.
Folie z polichlorku winylu (PCW). Folię izolacyjną otrzymuje się z PCW przepuszczanego przez walce (kalandry) w temperaturze ok. 180°C. Folia ma grubość 0,8 mm, szerokość 1,20 m i długość 20 m. Jest ona nawijana na rdzenie papierowe i owijana papierem pakowym. Masa folii w l rulonie nie przekracza 30 kg. Należy ją przechowywać w suchym pomieszczeniu, w temperaturze 0–25°C
z dala od urządzeń grzejnych i osłonięta przed działaniem słońca. Jest ona niepalna. ale mięknie pod wpływem temperatury wyższej niż 50°C. Masa folii 1,10 kg/m2. Folie PCW mogą mieć zastosowanie tylko jako izolacje wodochronne w poważnych obiektach. Mogą być przyklejane do betonu i sklejane między sobą klejem winylowym (patrz p. 18.2.2) lub spawane za pomoc;) gorącego powietrza.
Folia olejo– i bitumoodporna z PCW (Św. ITB nr 409/80). Folię przykleja się na jednej warstwie papy lepikiem na gorąco, a zakłady jej szerokości 5 cm skleja się cykloheksanonem (BN–78/6026–27).
Folie polietylenowe. Folia ta jest produkowana z polietylenu wysokociśnieniowego metodą wytłaczania i rozdmuchiwania. Jest to materiał przezroczysty. używany głów nie w budynkach ogrodniczych. Folia wytwarzana jest w postaci rękawów o różnej szerokości i grubości 0,10; 0,12 i 0,15 mm. Dopuszczalna temperatura stosowania 70 °C. Folia polietylenowa może być stosowana jako izolacja wodochronna, jak folia PCW. Arkusze łączy się najlepiej za pomocą zgrzewania elektrycznego.
Folie poliizobutylenowe. Folie tzw. oppanolowe są wytwarzane
z poliizobutylenu. Folie produkowane w Polsce mają barwę czarną, grubość 1,5–2 mm, szerokość l m. Są one przeznaczone przede wszystkim do wykonywania izolacji chemoodpornych, a do wodochronnych tylko w wyjątkowych przypadkach. Dopuszczalna temperatura stosowania 50 stopni C. Masa folii grubości 2 mm – 2,5 kg/m2. Folie przykleja się klejeni cyklokauczukowym.
Taśmy izolacyjne i dylatacyjne
Taśmy izolacyjne. Są produkowane z wąskich pasów płótna bawełnianego nasyconych masami impregnacyjnymi, złożony mi z asfaltów z wypełniaczami
i substancjami uplastyczniającymi. Taśmy mają szerokość 40, 50, 70, 80, 90, 100. 110, 120, 150, 200 i 430 mm. Nazwa handlowa: Denso. Taśma jest używana na zimno do izolowania przewodów elektrycznych lub przewodów prowadzących ciecze, ściągów i innych elementów. Zakłady taśm przy nawijaniu powinny wynosić 5 – 10 mm.
Innym rodzajem taśmy izolacyjnej jest „izofolia” wytwarzana z folii aluminiowej powleczonej jedno– lub dwustronnie asfaltową masą izolacyjną klejącą. Przed użyciem konieczne jest usunięcie z powierzchni taśmy ochronnej folii polietylenowej lub estrotolowej. Może ona być nakładana na beton zwykły
i gazobeton, tynk. drewno, ceramikę, asfalt, szkło i metal. Dzieli się na 2 rodzaje:
l – o szerokości 10 cm z jednostronną powłoką asfaltową i 2 – o szerokości 15 cm
z dwustronną powłoką. Opakowanie stanowią skrzynie lub kanony.
Pewnym rodzajem taśm izolacyjnych są również uszczelki poliuretanowe bitumowane produkowane z elastycznej pianki nasyconej asfaltami. Służą one do uszczelniania złączy elementów budowlanych przed wilgocią. Przekroje uszczelek: 15×20 mm. 20×30 mm i 40×80 mm. Długość odcinków 2 m. Opakowanie stanowi folia celofanowa.
Taśmy dylatacyjne z PCW. Taśmy dylatacyjne są wytwarzane z miękkiego PCW przez wytłaczanie plastycznej masy przez specjalnie wykrojone ustniki. Taśmy typu 0, 3 i 4 mają szerokość l15, 200 oraz 350 mm i nadają się do stosowania w szczelinach dylatacyjnych elementów żelbetowych, w których obie połówki taśmy mogą być zabetonowane.
Taśmy z PCW są zwijane, w zwoje, opakowane papierem i związane sznurkiem. Nazwa handlowa: Taśma dylatacyjna PCW. Taśma typu O wstrzymuje ciśnienie 0.12 MPa typu 3 – 0,25 MPa, typu 4 – 0,3 MPa. Zakres temperatur stosowania od –20 do +60°C.
Dodatki uszczelniające do zapraw i betonów
Do najbardziej znanych preparatów tego rodzaju należą:
-
Hydrobet – proszek brunatnoszary, bezwonny, dodawany do betonu
i zapraw cementowych w ilości l,5% masy cementu w celu poprawienia ich wodoszczelności. Pakowany jest w torby papierowe po 50 kg. Powinien być składowany w suchych pomieszczeniach nie dłużej niż
6 miesięcy. -
Hydrofix – jasnoszary proszek rozpuszczalny w wodzie. Służy jako dodatek do zaczynu cementowego przy tamowaniu wody wypływającej ze szczelin budowli. Wiąże w ciągu 5–50 minut, zależnie od ilości dodanej do zaczynu. Dodaje się go do cementu portlandzkiego 35
w proporcji 1:2 do 1:3. Dostarczany jest w torbach po 25 kg. Powinien być składowany w suchych pomieszczeniach nie dłużej niż 6 miesięcy.